Wednesday, July 11, 2012

11 Temmuz 2012





Battaniyem akşamları hızlı bir şekilde devam ediyor. Sanırım bu ebat yeterli olacak, son birkaç motif kaldı. Sonra kenarlarını birkaç sıra renkli trabzan geçip sonlandıracak ve bir oh çekeceğim ve artık ne kadar güzel olursa olsun bir yenisine başlamayacağım.



Ev'li yastığımız da tamamlandı. Düşündüm şimdiye kadar ne çok yastık diktim, ördüm, battaniyeler bitti, hepsi bir gün onları dizeceğim ve kolçağına sereceğim, hayalimdeki koltukları düşünerek yapılmıştı. Hayallerim eskidi ama benim yeni koltuklar bir türlü gelemedi. Her bahar ayında kuzucuğu düşünerek hayal ettiğim ev için ayaklandım, taşınamadım. Kısmetten öte birşey olmuyor gerçekten de, sen istediğin kadar iste.



Gelişen bütün olumsuzluklara rağmen denemekten yorulmuş değilim. Daha erken yaşlarda nefret ederdim bu sözden " vakti zamanı gelince" diye. Kaderci değilim ama bir yerde müdahale edemediğimiz birşeyler var. Yaşayacağımız günleri nasıl geçireceğimiz de neyseki kendimize bağlı, o ben ne yaparsam yapayım yaşanacak günleri  ya kendimi kahrederek ya da elimdekilerle mutlu ve keyfini çıkararak geçireceğim. Bugün daha kararlıyım bilincinde olduğum şeyleri uygulamak ve farkında olmak adına. Kısmetiniz bol, keyfiniz yerinde olsun :)

No comments:

Post a Comment